دانستی‌های ضروری برای شناخت و مدیریت بیماری ام اس

به طور کلی چهار نوع ام اس وجود داره:

• سندرم ایزوله بالینی (CIS): یعنی فرد در اثر التهاب و آسیب میلین اولین دوره از علائم ام اس رو بروز می‌ده، اما از نظر پزشک معیارهای  ابتلا به ام اس رو نداره. این حالت ممکنه در آینده به بیماری مالتیپل اسکلروزیس تبدیل بشه یا نشه.
• ام اس عودکننده-بهبودیابنده (RRMS): شایع‌ترین نوع بیماری و رایج‌ترین راه شروع اونه و دوره‌های متناوب حمله و بهبود نسبی (تثبیت نشانه‌ها) یا بهبود کامل رو در برمی‌گیره.85 درصد بیماران ام‌اس همین نوع بیماری رو دارن.
• ام اس پیشرونده اولیه (PPMS): در این نوع، روند بیماری به کندی شروع می‌شه ولی از همون اول پیشرونده‌اس و رو به وخامت می‌ره، بدون اینکه دوره‌ عود یا بهبودی مشاهده بشه.
• ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS): در این نوع، علائم بیماری بعد از مرحله عود و بهبود (یعنی نوع RRMS) به‌تدریج بدتر می‌شه و آسیب عصبی شدت می‌گیره. ممکنه فرد بازم عود رو تجربه کنه، اما احتمال بروز دوره‌های بهبودی کمتر می‌شه.

البته سه گونه نادر از ام اس هم وجود داره:

• ام اس تومفاکتیو (Tumefactive MS) با مشخصه نواحی بزرگ آسیب عصبی در مغز که ظاهر شبیه تومور دارن؛
• اسکلروز متحدالمرکز بالو (Balo’s concentric sclerosis) با ضایعاتی به صورت حلقه‌های متحدالمرکز در MRI.
• ام اس گونه ماربورگ (Marburg variant MS) شکل بسیار نادر و تهاجمی بیماریه که پیشرفت سریعی داره و درمان نکردنش می‌تونه حتی منجر به مرگ بشه.